Page 100 - รพ.บุษราคัม
P. 100
เรื่องเล่า...โรงพยาบาลบุษราคัม
ชรินทร์ ทองเหลื่อม
"คนไทยจะตายเพิ่มขึ้นอีกมาก
ถ้าไม่มีโรงพยาบาลบุษราคัม"
การติดเชื้อโควิด 19 ของชรินทร์ ทองเหลื่อม และคนในครอบครัวไม่ได้เกิดจาก
ความผิดพลาด บังเอิญ หรือความไม่รู้ตัว หากแต่เกิดจากความประมาทของเพื่อนบ้าน
“ตอนแรกบ้านเราไม่มีใครเป็นเลยแต่มาจากการที่เพื่อนบ้านคนหนึ่งเขาเป็น
โควิด 19 แล้วไม่ป้องกันตัว เดินไปไหนมาไหนทั่วชุมชน ที่สำคัญไม่เคยใส่แมสค์เลย พอเตือน
ก็ไม่ฟัง บอกไม่เป็นอะไรหรอก บางทีก็เถียงกลับมาบอกว่าตัวเองไม่ได้เป็นโควิด 19 จะใส่
หน้ากากอนามัยทำไม ผลสุดท้ายพอตรวจพบเชื้อกลายเป็นว่าหลายคนในชุมชนต้องมา
ติดโควิด 19 ซึ่งก็รวมถึงครอบครัวของเราด้วย”
บ้านของชรินทร์มีสมาชิกทั้งหมด 5 คนประกอบด้วยตัวเอง พี่ชาย ภรรยา และ
ลูกชายกับลูกสาวอีกอย่างละคน โดยหลังจากทำการตรวจผลที่ออกมายืนยันว่าทุก ๆ คนล้วน
แล้วแต่ติดโควิด 19 ด้วยกันทั้งหมด ยกเว้นแต่เพียงลูกสาวคนเล็กเท่านั้น
“พอไปพูดกับเพื่อนบ้านได้ 2-3 วัน เราเริ่มรู้สึกว่าทำไมอาหารที่เรากินมันไม่มีรสชาติเลย
ทั้งที่เราเป็นคนกินเผ็ดมาก เราใส่พริกเพิ่มเข้าไปยังไงก็ไม่เผ็ด ก็เลยไปลงทะเบียนตรวจที่
กองทัพบกซึ่งก็มีแค่ลูกสาวที่รอดคนเดียว”
จากผู้ติดเชื้อทั้งหมด 4 คนมี 2 คนที่เป็นผู้ป่วยสีเขียวที่สามารถรักษาตัวอยู่ที่บ้านได้
นั่นคือภรรยาและลูกชาย ขณะที่พี่ชายและตัวของชรินทร์นั้นปอดติดเชื้อก่อนที่ไม่กี่วัน
ต่อมาจะได้รับการประสานงานแล้วส่งตัวมาที่โรงพยาบาลบุษราคัม
“เราก็พยายามประคับประคองจิตใจและมีสติให้มากที่สุด แต่ลูกสาวนี่พอรู้ว่า
ทุกคนในบ้านติดนี่เขาร้องไห้เลย เพราะกลัวว่าพวกเราจะตายเนื่องจากก่อนหน้านั้นมีญาติ
ที่ป่วยเป็นโควิด 19 และเสียชีวิตเนื่องจากติดเชื้อแล้วปกปิดไม่ยอมไปตรวจ จนสุดท้ายอาการ
กำเริบจนทุกอย่างไม่สามารถแก้ไขได้ พูดตรง ๆ ว่าลูกสาวเราไม่ติดเชื้อ แต่เขาก็ทุกข์ทรมาน
ไม่ต่างจากคนเป็นโควิด 19 เลย เพราะเขาต้องอยู่กับความกลัว ความโดดเดี่ยว ความวิตกกังวล
เนื่องจากคนในบ้านติดเชื้อกันหมด”
สำหรับชรินทร์เมื่อรู้ว่าตนเองติดโควิด 19 เขาบอกว่ามีอยู่ 3 ข้อที่ต้องทำให้ได้
ข้อแรกคือต้องยอมรับความจริงให้ได้ ข้อต่อมาคือต้องทำใจให้เร็ว และข้อสุดท้ายคือต้องตั้งสติให้มั่น
เนื่องจากหากสภาพจิตใจยิ่งแย่ก็อาจจะส่งผลต่อสภาพร่างกายและความรู้สึกของคนในครอบครัว
โรงพยาบาลบุษราคัม กระทรวงสาธารณสุข 91
