Page 65 - รพ.บุษราคัม
P. 65
เรื่องเล่า...โรงพยาบาลบุษราคัม
ดังนั้นถ้าเราทำอะไรให้เขาชุ่มชื่นหัวใจ
มีความหวังที่จะกลับออกไปได้ เราก็ยินดีที่จะทำ
แม้จะพยายามทำหน้าที่อย่างดีโดยการเข้าไปให้การรักษา ให้ยา และทำทุกอย่าง
ตามคำสั่งของแพทย์ ทว่าก็มีคนไข้บางรายที่มีการเปลี่ยนแปลงของโรคอย่างกะทันหัน
จนไม่สามารถให้การรักษาได้ทันท่วงที ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นก็สร้างความรู้สึกเสียใจให้กับพยาบาล
หนุ่มอย่างธัชนัยน์มาจนถึงวันนี้
“มีคนไข้อยู่คนหนึ่งเป็นคนสูงวัย นอกจากเป็นโควิด 19 แล้วยังเป็นความดัน
โรคหัวใจ แล้วก็โรคปอด เราก็ให้ยาโรคปอดไปแต่มันมีผลข้างเคียงต่อระบบหายใจ เขาไปล้ม
ในห้องน้ำ กว่าจะมีคนไปเจอก็ปรากฏว่าหัวใจหยุดเต้นไป 4 นาที ซึ่งถ้าไม่มีการทำ CPR
โอกาสรอดแทบเป็นศูนย์ กว่าเราจะใส่ชุด PPE เข้าไปก็ผ่านไปแล้ว 10 นาทีไปถึงพยายาม
ปั๊มหัวใจแต่เขาก็ไปแล้ว”
“เราเสียใจที่ไปไม่ทัน เสียใจที่เรามีความรู้แต่ไม่สามารถที่จะช่วยเขาได้ ก็ยอมรับว่า
ในช่วงที่สถานการณ์คับขันการดูแลบางครั้งก็อาจจะไม่ทั่วถึง แต่พวกเราก็ทำได้ดีที่สุด
เท่าที่ทุกอย่างจะเอื้ออำนวยแล้ว และเราก็เชื่อว่าคนไข้เองก็น่าจะเข้าใจ”
ทุกวันนี้ทั้งรพีพรและธัชนัยน์ต่างกลับไปทำงานตามเดิมที่โรงพยาบาลต้นสังกัด
ของตัวเอง อย่างไรก็ตามทั้งคู่ต่างยังนึกถึงช่วงเวลาที่อยู่โรงพยาบาลบุษราคัม เนื่องจาก
ถือเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ประเมินค่าไม่ได้ อย่างไรก็ตาม หากเลือกได้จริง
ทั้งคู่อยากจะให้ขอให้ไม่มีโรคร้ายอย่างโควิดเกิดขึ้นมากกว่า
“เรายอมที่จะไม่ได้รับประสบการณ์ ยอมไม่ได้มาทำงานที่โรงพยาบาลบุษราคัม
ถ้ามันจะแลกมากับการที่โควิดไม่เกิดขึ้นหรือหายไปจากโลกนี้
ประสบการณ์หรืออะไรก็แล้วแต่ มันไม่สำคัญเท่ากับการได้ใช้ชีวิตอย่างปกติสุขหรอก
56 โรงพยาบาลบุษราคัม กระทรวงสาธารณสุข
