Page 88 - รพ.บุษราคัม
P. 88
เรื่องเล่า...โรงพยาบาลบุษราคัม
แต่ชาติพันธุ์ปกากะญอของเรา แต่คนไข้มีทั้งกะเหรี่ยงโปว์ มีทั้งไทใหญ่ ทั้งมอญ ทั้งยะไข่
ทั้งโรฮิงญา ฯลฯ เต็มไปหมด บางคนพูดไทยก็ไม่ได้ พูดพม่าก็ไม่ได้ พูดได้แต่ภาษาตัวเอง
“มีคนไข้อยู่รายหนึ่งเป็นโรฮิงญา เขาพูดภาษาอะไรไม่ได้เลยนอกจากภาษาของเขา
เขาก็จะพยายามจะอธิบายนะว่าเขาเป็นอะไร มีอาการยังไง เพื่อที่จะได้รับการรักษา
เขาอธิบายจนร้องไห้แต่ก็ไม่มีใครเข้าใจ เราเห็นแล้วสงสารมาก ลองคิดว่าถ้าเราเป็นเขานะ
ติดโควิด 19 นี่ก็ทุกข์ใจอยู่แล้วแถมเป็นต่างด้าว สื่อสารอะไรไปก็ไม่มีใครรู้เรื่อง กลัวตายก็กลัว
ทางเราก็พยายามที่จะช่วยเขาสุดฤทธิ์”
“ท้ายที่สุดก็เลยติดต่อญาติที่พูดภาษาพม่าได้ให้มาช่วยสื่อสาร กลายเป็นสื่อความกัน
3 - 4 ทอด คนไข้พูดโรฮิงญาให้ญาติฟังญาติแปลเป็นพม่าให้เราฟัง เราฟังแล้วก็
แปลเป็นไทยให้หมอ หมอก็สื่อสารกลับมาที่เรา เราก็แปลเป็นภาษาพม่าให้ญาติ ญาติก็แปล
เป็นโรฮิงญาให้คนไข้กลับไปกลับมาอยู่แบบนี้ กว่าจะเสร็จนี่กินเวลาเกือบ 2 ชั่วโมงเหนื่อยมาก
เรานี่มึนหัวเลย แล้ววันหนึ่งไม่ได้มีคนไข้ลักษณะนี้แค่รายเดียว แต่มีเยอะมาก หรือ
อย่างบางครั้งทีม CCTV เขาเห็นความผิดปกติเกิดขึ้นแล้วต้องการจะคุยกับคนไข้ เขารู้ว่าเป็น
คนไข้เป็นพม่าเจ้าหน้าที่ก็จะให้เราไปโทรคุยกับเขาที่หน้ากล้อง ขณะเดียวกันเราก็ไม่ได้สื่อสาร
เพียงแค่เรื่องของการพูดคุยเท่านั้นแต่ยังต้องแปลเอกสารในแนะนำการปฏิบัติตัวเมื่อกลับบ้าน
ให้เป็นภาษาพม่าให้กับคนไข้ที่เป็นต่างด้าวด้วย ยอมรับเลยว่าการเป็นล่ามแปลภาษาที่
โรงพยาบาลบุษราคัมในแต่ละวันนี้เหนื่อยจริง ๆ แต่เราก็ยังเหนื่อยน้อยกว่าหมอและพยาบาลเยอะ
เราแปลเสร็จแล้วก็จบ แต่หมอยังต้องรักษาคนไข้ต่อทั้งวันทั้งคืนมันเทียบกันไม่ได้”
ด้วยความที่เห็นถึงความหวังและความพยายามที่จะมีชีวิตของคนไข้ และ
ความมุ่งมั่นทุ่มเททำงานของบุคลากรทางการแพทย์ ส่งผลให้พันจ่าเอกวาวาจะพยายาม
ทำหน้าที่ของตัวเองให้เต็มที่ เขาไม่เคยเกี่ยงงอนในทุกครั้งที่มีการขอความช่วยเหลือ ไม่เคย
ท้อแท้ล้มเลิกภารกิจในยามที่มีอุปสรรคไม่ว่าคนไข้จะพูดภาษาไทย พูดภาษาพม่า
ภาษากะเหรี่ยงไม่ได้เลย เขาก็พยายามที่จะหาหนทางทลายกำแพงภาษาเหล่านั้นให้ได้
ต่อให้จะต้องสื่อสารกันหลายคนหลายทอดก็ตาม
เพราะสำหรับพันจ่าเอกวาวา คีรีเจริญรัก ถ้าขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์ต่อให้เป็นเชื้อชาติ
เผ่าพันธุ์ใดหรือจะสื่อความด้วยภาษาใด ทุกคนล้วนแล้วแต่รักชีวิตและปรารถนาที่
จะมีลมหายใจอยู่ต่อไป ทั้งนั้นด้วยเหตุนี้การเป็นล่ามของเขาจึงมีความสำคัญ
เพราะมันหมายถึง...การต่อชีวิตและลมหายใจให้กับเพื่อนมนุษย์บนโลก
ใบเดียวกันกับตัวเอง
โรงพยาบาลบุษราคัม กระทรวงสาธารณสุข 79
