Page 202 - Best practice_Oral2024 (อัพเดต)
P. 202

E42


                         จากการศึกษาพบว่าประสบการณ์ชีวิตของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าในการพยายายามฆ่าตัวตาย สิ่งที่ช่วยลด

                  แรงจูงใจและความตั้งใจในการฆ่าตัวตาย ประกอบด้วย 5 ประเด็นย่อย ได้แก่ 1) ความช่วยเหลือ ความรัก
                  ความเข้าใจจากบุคคลในครอบครัว คนรักและเพื่อนสนิท 2) การทำกิจกรรมช่วยลดความคิดฆ่าตัวตาย 3) การ
                  ได้รับคำปรึกษาที่ดีจากพยาบาลและบุคลากรทางการแพทย์ 4) การหยุดความคิดและพฤติกรรมทำร้ายตนเอง

                  และการพยายามฆ่าตัวตาย และ 5) การยอมรับการเจ็บป่วยซึมเศร้า การเข้ารับการรักษาและรับประทานยา
                  ต่อเนื่อง

                  สรุปอภิปรายผลการศึกษา และข้อเสนอแนะ
                         สิ่งที่ช่วยลดแรงจูงใจและความตั้งใจในการฆ่าตัวตายของผู้ป่วยโรคซึมเศร้า สะท้อนให้เห็นถึง
                  ประสบการณ์ของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่ต้องการความรัก ความเข้าใจจากคนในครอบครัว และบุคคลที่เป็นที่รัก

                  การมีครอบครัวที่อบอุ่น มีการสื่อสารต่อกันที่ดีในครอบครัวจะทำให้บรรยากาศดีลดความเสี่ยงต่อการเกิด
                  อารมณ์หรือความคิดอยากทำร้ายตนเองของผู้ป่วยและการทำกิจกรรมที่ช่วยผ่อนคลายสามารถหยุดความคิด
                  เชิงลบได้ และในประเด็นของการบริการของพยาบาล และบุคลากรทางการแพทย์ก็มีความสำคัญ เนื่องจากการ
                  รักษาที่ต่อเนื่อง ความร่วมมือในการรักษาจะสามารถลดความเสี่ยงต่อการเกิดความคิดพยายามฆ่าตัวตายใน

                  ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าได้ สอดคล้องกับการศึกษาของพีรดา เพิ่มความสุข, วัฒนาภรณ์ พิบูลอาลักษณ์ และสุดาพร
                  สถิตยุทธการ (2566) พบว่า ความช่วยเหลือจากบุคคลใกล้ชิด ด้วยการพูดปลอบใจให้กำลังใจ แสดงท่าทีห่วงใย
                  รับฟังอย่างเข้าใจ และการทำกิจกรรมช่วยลดแรงจูงใจและความตั้งใจในการฆ่าตัวตาย เช่น การออกไปเที่ยว
                  การเลี้ยงสัตว์เลี้ยง เป็นต้น (Vancampfort et al., 2018) พยาบาลจิตเวชมีบทบาทสำคัญในการให้การ

                  พยาบาลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าด้วยการให้ความรู้ ให้คำปรึกษากับผู้ป่วยและญาติและเป็นสื่อกลางระหว่างทีม
                  สุขภาพ (นันทภัค ชนะพันธ์, 2563) การบำบัดรักษาจากจิตแพทย์ ผู้เชี่ยวชาญช่วยลดอารมณ์ซึมเศร้าได้ ทำให้
                  ป้องกันการคิดฆ่าตัวตายได้ (พีรดา เพิ่มความสุข และคณะ, 2566)
   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207