Page 78 - รพ.บุษราคัม
P. 78
เรื่องเล่า...โรงพยาบาลบุษราคัม
วันหนึ่งต้องโทรศัพท์ติดต่อหาโรงพยาบาลที่จะรับ Refer หลายแห่ง บางวันกว่าจะเสร็จงาน
ก็ดึกดื่น แทบทุกวันเราจะนอนประมาณตี 1 แล้วตื่นประมาณ 6 โมงเช้า”
คุณหมอวัย 31 ปี บอกว่าความเหนื่อยยากลำบากใจของการทำงาน Refer out
ก็คือการหาโรงพยาบาลให้คนไข้ส่งไปทำการรักษาต่อไม่ได้ ซึ่งมันส่งผลถึงเรื่องของชีวิตและ
ความเป็นความตาย
“ทีม Refer เป็นอีกทีมหนึ่งที่ไม่ได้เห็นหน้าค่าตาคนไข้เลย ถ้าได้เห็นก็อาจจะน้อยมาก
เพราะงานของพวกเราคือการติดต่อประสานงานในการพาคนไข้เข้ามารักษาที่โรงพยาบาล
และส่งต่อคนไข้ไปรักษายังโรงพยาบาลอื่นที่มีศักยภาพในการรักษาที่สูงกว่า แต่เชื่อไหมว่า
ต่อให้พวกเราไม่เคยเห็นหน้าคนไข้ พวกเราก็เศร้าได้ เนื่องจากพวกเราทุกคนรู้ดีว่า
หน้าที่รับผิดชอบของพวกเรามันมีความหมายต่อชีวิตของคนไข้ทุกคน ทุกอย่างเป็นเรื่องของ
ชีวิตทั้งนั้น”
“ตอนที่เราทำ Refer out มีคนไข้ที่อาการหนักสัญญาณชีพต่ำที่รอการส่งต่อออกไป
อยู่กับเราวันหนึ่งประมาณ 5 - 6 ราย เราโทรหาโรงพยาบาลต่างๆ เฉพาะเราคนเดียว
ประมาณ 10 ที่ เพื่อขอให้เขารับ Refer คนไข้ของเราสัก 1 คน ยังไม่มีที่ไหนรับเลย
ซึ่งเราก็เข้าใจนะเพราะมันไม่มีเตียงว่างจริง ๆ ทางโรงพยาบาลที่เราติดต่อไปเขาก็คงรับเพิ่ม
ไม่ได้เหมือนกัน เพราะขนาดไอซียูของทางเราทั้งโกเมนและทับทิมทั้ง 3,700 เตียงก็เต็มหมด
ที่อื่น ๆ ก็คงไม่ต่างกัน”
แม้ในช่วงเวลาวิกฤต การ Refer out จะเป็นไปได้ยาก หากแต่หมอฟ้าและเพื่อน
ในทีมทุกคนก็พยายามต่อสู้เพื่อคนไข้ของตัวเองอย่างสุดความสามารถ
พวกเราตื่นขึ้นมาสู้ทุกวัน เขาไม่รับเราก็พยายามติดต่อเรื่อย ๆ
หรือหากเขาปฏิเสธอีก เราก็พยายามเสนอเคสที่มีเบากว่าแทน
เพื่อที่เผื่อว่าเขาจะได้รับคนไข้จากเราไปสักหนึ่งคนก็ยังดี
เพราะการที่คนไข้สักคนได้รับการ Refer ไปยังที่ที่มีศักยภาพในการรักษามากกว่า
มันเหมือนเป็นการต่อลมหายใจเพิ่มโอกาสในการมีชีวิตของพวกเขาอย่างแท้จริง
หาก Refer out ได้สำเร็จทางพยาบาลจะมีรถในการ Refer ส่งต่อคนไข้อยู่ 2 คัน
โดยจะมีทีมในการส่งต่อคนไข้แต่ละครั้งแยกต่างหากอีกทีมหนึ่ง ประกอบไปด้วย
นักปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉิน 2 คน และพนักงานคนขับรถอีก 1 คน ซึ่งทุกคนก็ล้วน
แต่ทำงานอย่างสุดความสามารถ
โรงพยาบาลบุษราคัม กระทรวงสาธารณสุข 69
