Page 31 - 1.8.67 E-booK เล่มคู่มือการดำเนินงานมินิธัญญารักษ

แนวทางการประเมินผู้ป่วยและการวางแผนการรักษา

1. การสัมภาษณ์ประวัติจากผู้ป่วยและครอบครัว เกี่ยวกับประวัติโรคหรือภาวะเสี่ยงต่อการผูกยึด
สิ่งกระตุ้นให้เกิดความโกรธและวิธีระงับความโกรธที่เคยได้ผล ได้แก่

- มีภาวะเดินวุ่นไปมาอย่างไร้จุดหมาย

- ผู้ป่วยสูงอายุ
- ความสามารถในการควบคุมขับถ่ายลดลง

- ต้องพึ่งพาคนอื่นไม่สามารถช่วยตัวเองได้
- มีสภาพจิตหรือระดับสติปัญญาเปลี่ยนไป

- มีประวัติหกล้มหรือมีโอกาสเสี่ยงต่อการล้ม

- ไม่ร่วมมือในการรักษา
- วุ่นวายหรืออยู่ไม่นิ่ง

- มีการติดสายตรวจหรือท่อต่างๆ เพื่อการรักษา
- ตั้งครรภ์

- โรคหอบหืด

- การบาดเจ็บหรืออุบัติเหตุที่ศรีษะหรือไขสันหลัง
- ประวัติมีกระดูกหัก

- ประวัติการผ่าตัด

- อาการชัก หรือโรคลมชัก
- การถูกทารุณกรรมทางร่างกาย ทางเพศ ทางอารมณ์ หรือจิตใจ

2. การตรวจร่างกาย สัญญาณชีพและสภาพจิตใจ การรับรู้ สติปัญญา การทรงตัว การเดินและ
การเคลื่อนไหว ปัญหาการนอน การควบคุมการขับถ่ายปัสสาวะ อุจจาระ ภาวะทางโภชนาการ เช่น ภาวะขาดน้ำ

(dehydration) ภาวะขาดสารอาหาร (malnutrition) ซึ่งส่งผลกระทบต่อการทำงานของสมองโดยตรง

ภาวะความเจ็บปวดโดยใช้เครื่องมือ pain score scale เป็นระยะ ๆ
3. พยายามให้ผู้ป่วยและครอบครัวมีส่วนร่วมในการวางแผนการรักษาให้มากที่สุด ถึงแม้ผู้ป่วย

จะเป็นเด็กก็ตาม อธิบายให้ผู้ป่วยและครอบครัวเข้าใจถึงนโยบายการใช้การผูกยึดในโรงพยาบาล และสอบถาม
ความคิดของผู้ป่วยและครอบครัวในกรณีที่จำเป็นต้องใช้การผูกยึดกับผู้ป่วย

4. ควรมีการทดสอบและตรวจสอบการใช้แผนการปฏิบัติงาน การประเมินผู้ป่วย การออกคำสั่ง

การผูกยึดผู้ป่วยว่ามีความเหมาะสมเพียงใด เพื่อพัฒนาการทำงานให้ดียิ่งขึ้น
5. จำเป็นต้องบันทึกให้ชัดเจนว่าได้มีการพยายามใช้วิธีการอื่นๆ แล้วก่อนจะตัดสินใจใช้การผูกยึด

กับผู้ป่วย

25