Page 243 - Best Practice Poster 2024 (อัพเดต)
P. 243
F1
การพัฒนาแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤตของหอผู้ป่วยเด็กในกลุ่ม
งานกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลขอนแก่น (Pediatric Early Warning Sign, PEWS)
นางวิลาวัณย์ จันโทริ, นางสาวสดุดี บุญมี, นายภิเษก ยิ้มแย้ม,
นางเบ็ญจวรรณ เมืองเก่า, นางรุ้งลาวรรณ ศุภิรัตนกุล, นางสาวอังคณา ทูลพุฒ,
นางสาวชยุตรา ด่านลี, นางนิศานาถ ชีระพันธุ์ และคณะ
โรงพยาบาลขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น เขตสุขภาพที่ 7
ประเภท วิชาการ
ความสำคัญของปัญหาวิจัย
ความปลอดภัยคือสิ่งสำคัญที่สุดในการรักษาพยาบาล จากข้อมูลความเสี่ยงที่สำคัญหอผู้ป่วยเด็ก
โรงพยาบาลขอนแก่น ปีงบประมาณ 2563 พบอุบัติการณ์การใส่ท่อช่วยหายใจโดยไม่ได้วางแผน (Unplanned
ET-tube) การช่วยฟื้นคืนชีพโดยไม่ได้วางแผน (Unplanned CPR) และการย้ายหอผู้ป่วยหนักโดยไม่ได้วางแผน
(Unplanned ICU) จำนวน 12 ครั้ง (ข้อมูลจากโปรแกรม HRMS โรงพยาบาลขอนแก่น, 2563) จากการทำ
การทบทวนสาเหตุของปัญหา (Root cause analysis, RCA) พบว่าผู้ป่วยมักจะมีสัญญาณชีพผิดปกติก่อนที่จะ
มีภาวะหัวใจหยุดเต้น แต่ไม่มีการรายงานแพทย์เพื่อร่วมประเมินอาการและให้การรักษา ไม่เพิ่มความถี่
ในการติดตามเฝ้าระวังสัญญาณชีพ ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าพยาบาลมีการประเมินอาการทางคลินิกเพื่อระบุความเสี่ยง
ต่ออาการเปลี่ยนแปลงในทางที่ทรุดลงของผู้ป่วยไม่ถูกต้อง ทั้งนี้ในการปฏิบัติที่ผ่านมา การกำหนดความถี่
ในการติดตามสัญญาณชีพขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของแพทย์และพยาบาลไม่มีเครื่องมือที่มีมาตรฐานที่ใช้เป็นหลัก
ในการประเมินที่เหมือนกันทุกคน ส่วนใหญ่ใช้การประเมินอาการแสดงและความดันโลหิตเป็นหลักในการพิจารณา
ซึ่งไม่ครอบคลุมสัญญาณชีพอื่น ดังนั้น การกำหนดแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤตใน
ผู้ป่วยเด็กจึงมีความสำคัญ เป็นแนวทางให้พยาบาลสามารถให้การดูแลผู้ป่วยที่มีแนวโน้มอาการทรุดลงให้ปลอดภัย
และมีประสิทธิภาพ
การประเมินอาการเปลี่ยนแปลงคือจึงเป็นสิ่งแรกที่ต้องให้ความสำคัญ ก่อนที่ผู้ป่วยจะเข้าสู่ระยะวิกฤต
แผนกกุมารเวชกรรม จึงพัฒนางานร่วมกับกลุ่มงานการพยาบาลผู้ป่วยกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลขอนแก่น
นำใช้แบบประเมินเฝ้าระวังภาวะsepsis มีชื่อว่า (Pediatric Early Warning Sign, PEWS) แต่การนำใช้ยังพบ
ปัญหา คือ ไม่สามารถดักจับอาการและรายงานแพทย์ได้ทันเวลา เนื่องจากยังขาดความเข้าใจในแบบประเมิน
และไม่ตระหนักถึงความรุนแรงของภาวะ Sepsis และแบบประเมินที่มีหลายกลุ่มอายุ กลุ่มงานการพยาบาล
ผู้ป่วยกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลขอนแก่น จึงได้พัฒนาแนวทางในการประเมินผู้ป่วย เฝ้าระวังสัญญาณเตือน
ก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต และดูแลผู้ป่วยเด็กตามช่วงอายุ เริ่มตั้งแต่ปี 2563 จนถึงปัจจุบัน พัฒนามารูปแบบ
มาทั้งหมด 6 ครั้งจนได้สัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤตที่มีประสิทธิภาพ พยาบาลสามารถใช้แบบประเมิน
ในการเฝ้าระวังภาวะ Sepsis ในเด็กได้อย่างมีประสิทธิภาพ
วัตถุประสงค์การศึกษา
เพื่อใช้เป็นแนวทางในการประเมินผู้ป่วย เฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต และดูแลผู้ป่วย
เด็กตามช่วงอายุ ตามขั้นตอนเมื่อเกิดสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต
วิธีการศึกษา
ผู้ศึกษาจึงมีแนวคิดที่จะจัดทำแนวทางการเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต สำหรับผู้ป่วยเด็ก
ตามช่วงอายุ โดยใช้วงจรคุณภาพของเด็มมิ่ง ดังนี้
