Page 244 - Best Practice Poster 2024 (อัพเดต)
P. 244
F2
1. ขั้นวางแผน (Plan) ทบทวนเวชระเบียนและเอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง วิเคราะห์ข้อมูล ตั้งเป้าหมาย
การดำเนินการ และกำหนดแนวทางเฝ้าระวังฯ โดยการประชุมกลุ่มร่วมกับบุคลากรพยาบาลในหน่วยงาน
นำแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต PEWS ที่พัฒนาขึ้น ไปให้ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 3 คน
คือ กุมารแพทย์ อาจารย์พยาบาลสาขาการพยาบาลเด็ก และผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูงสาขาการพยาบาล
กุมารเวชศาสตร์ ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา ความครอบคลุมของเนื้อหาสาระ ปรับปรุงแก้ไขตาม
ข้อเสนอแนะของผู้ทรงคุณวุฒิ
2. ขั้นปฏิบัติ (Do) นำแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต PEWS ที่ปรับปรุงแก้ไข
ตามข้อเสนอแนะของผู้ทรงคุณวุฒิ มาให้พยาบาลวิชาชีพในหน่วยงานทดลองใช้ ประเมินความยากง่าย
และความไวของแนวทาง
3. ขั้นตรวจสอบ (Check) นำแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต PEWS
ไปทดลองใช้กับผู้ป่วยทุกรายที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วย ติดตามการปฏิบัติตามแนวทาง ปัญหา อุปสรรค
และผลลัพธ์อย่างต่อเนื่องทุกเดือน วิเคราะห์สรุปผลลัพธ์ที่ได้
4. ขั้นปรับปรุง (Act) นำเสนอผลลัพธ์ของการนำใช้รูปแบบที่พัฒนาขึ้น ต่อที่ประชุมกลุ่มงาน
การพยาบาลผู้ป่วยกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลขอนแก่น ทบทวนปัจจัยแห่งความสำเร็จ และสิ่งที่ต้องดำเนินการต่อไป
สรุปปัจจัยที่เป็นอุปสรรคและวางแนวทางการแก้ไขอย่างเหมาะสม สรุปแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อน
เข้าสู่ภาวะวิกฤต PEWS และประกาศใช้เป็นแนวทางการประเมินผู้ป่วยเด็ก
ผลการศึกษา
1. ได้แนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต PEWS เพื่อให้พยาบาลในหอผู้ป่วยใน
กลุ่มงานการพยาบาลผู้ป่วยกุมารเวชกรรม ใช้เป็นแนวทางในการเฝ้าระวังอาการเปลี่ยนแปลงในผู้ป่วยเด็ก
2. ผู้ป่วยเด็กที่มีอาการเปลี่ยนแปลง ได้รับการประเมินอย่างรวดเร็ว การจัดการอย่างเหมาะสมและ
มีประสิทธิภาพ ส่งผลให้ผู้ป่วยปลอดภัย
อภิปรายผล
1.อัตราความถูกต้องของการประเมินคะแนนแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต
PEWS ของพยาบาล เท่ากับ ร้อยละ 100
2. อัตราการปฏิบัติตามแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต PEWS ของพยาบาล
เท่ากับ ร้อยละ 100
3. อุบัติการณ์ Unplanned ET-tube, Unplanned CPR และ Unplanned ICU ที่เกิดจากการเฝ้าระวัง
ไม่เหมาะสม เท่ากับ 0
สรุปและข้อเสนอแนะ
1. การศึกษานี้ใช้เป็นแนวทางเฝ้าระวังสัญญาณเตือนก่อนเข้าสู่ภาวะวิกฤต PEWS ในโรงพยาบาลขอนแก่น
ควรมีการขยายผลในระดับเครือข่ายของจังหวัดขอนแก่นและเขตสุขภาพที่ 7 เริ่มตั้งแต่ตรวจพบผู้ป่วยมีอาการ
ของภาวะติดเชื้อ การดูแลรักษาเบื้องต้น การส่งต่อไปรักษาในโรงพยาบาลที่มีศักยภาพสูงกว่า การดูแลรักษา
อย่างต่อเนื่องจนกระทั่งจำหน่ายออกจากโรงพยาบาล เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดูแลรักษาอย่างครบวงจร
2. ควรมีการพัฒนาระบบการพยาบาลผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด ในเบื้องต้น ควรมีการศึกษา
ผลลัพธ์ในระยะยาว และศึกษาผลลัพธ์เพิ่มเติมในเรื่อง ภาวะแทรกซ้อน ระยะวันนอนรักษาในโรงพยาบาล
และค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาล
