Page 679 - Best Practice Poster 2024 (อัพเดต)
P. 679

P56

                               ผลลัพธ์ทางคลินิกของการใช้นวัตกรรม“ลูกเต๋าน้อย ร้อยเรียงทิ้ว”


                                                                            กานต์ทิมา แขนอก, พัชรีภรณ์ พงศ์วศิน
                                                                          โรงพยาบาลอำนาจเจริญ เขตสุขภาพที่ 10

                                                                                ประเภท นวัตกรรมและสิ่งประดิษฐ์


                  ความสำคัญของปัญหาวิจัย
                         ท่อช่วยหายใจถือเป็นหัวใจสำคัญในการให้บริการด้านวิสัญญี โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่ผ่าตัดบริเวณลำคอ
                  ที่วิสัญญีจะต้องให้การระงับความรู้สึกแบบทั่วร่างกาย (General anesthesia with endotracheal tube)

                  หากท่อช่วยหายใจถูกกดทับหรือดึงรั้งจากแพทย์ผ่าตัดและผู้ร่วมทีมผ่าตัด จะทำให้ผู้ป่วยเกิดภาวะพร่อง
                  ออกซิเจนได้ ซึ่งเป็นปัญหาที่พบบ่อยครั้งระหว่างการผ่าตัดไทรอยด์ พบว่าระหว่างการผ่าตัดแพทย์ผู้ผ่าตัด
                  มีโอกาสจะกดทับบริเวณท่อช่วยหายใจ ทำให้ท่อช่วยหายใจเกิดการหักพับงอ การควบคุมการหายใจเป็นไปได้

                  ด้วยความยากลำบาก เกิดแรงดันทางเดินหายใจส่วนต้นเพิ่มสูงขึ้นที่อาจเสี่ยงต่อภาวะ Pneumothorax
                  และเกิดค่าความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจขณะหายใจออกคั่งจนผู้ป่วยเกิดภาวะพร่อง
                  ออกซิเจน หากรุนแรงอาจมีภาวะ Metabolic acidosis และเสียชีวิตได้ในที่สุด ซึ่งจากการเก็บสถิติตัวชี้วัด
                  พบว่า ปี พ.ศ. 2563,2564 และ 2565 มีจำนวนผู้ป่วยที่เข้ารับการผ่าตัดของต่อมไทรอยด์และ/หรือส่วนอื่น
                  ของต่อมไทรอยด์ออก จำนวน 58, 31 และ 42 รายตามลำดับ และมีอุบัติการณ์เกิดภาวะพร่องออกซิเจน

                  ท่อช่วยหายใจหักพับงอ เฉลี่ย 30%, 35% และ 40% ต่อปี ตามลำดับ ซึ่งการเกิดภาวะหักพับงอของท่อช่วย
                  หายใจ ทีมวิสัญญีจะต้องเฝ้าระวังและแก้ไขปัญหานั้นอย่างทันที ทำให้อัตราการเกิดภาวะพร่องออกซิเจน
                  รุนแรงน้อย จากปัญหาดังกล่าว เพื่อป้องกันการหักพับงอของท่อช่วยหายใจระหว่างผ่าตัด ที่อาจทำให้เป็น

                  ปัญหาระหว่างผ่าตัด(แพทย์ต้องหยุดทำการผ่าตัด)และผู้ป่วยเกิดภาวะพร่องออกซิเจนรุนแรงนั้น ผู้จัดทำ
                  เล็งเห็นว่าเป็นปัญหาที่สำคัญมาก จึงได้คิดค้นนวัตกรรม “ลูกเต๋าน้อย ร้อยเรียงทิ้ว” ขึ้นมา ซึ่งออกแบบให้เป็น
                  ทรงสี่เหลี่ยมนุ่มไว้สำหรับรองท่อช่วยหายใจและเหมาะกับสรีระส่วนศีรษะของผู้ป่วย แนวคิดนี้ต้องการป้องกัน
                  ปัญหาการหักพับงอของท่อช่วยหายใจ ป้องกันผู้ป่วยเกิดภาวะพร่องออกซิเจนขณะผ่าตัด และพัฒนา

                  ประสิทธิภาพการปฏิบัติการพยาบาลทางด้านวิสัญญีให้ดีขึ้น เพื่อเกิดประโยชน์ต่อผู้ป่วยให้มากที่สุด

                  วัตถุประสงค์การศึกษา
                         เพื่อป้องกันการเกิดการหักพับงอ และเลื่อนหลุดของท่อช่วยหายใจขณะผ่าตัดบริเวณคอ ป้องกันภาวะ
                  พร่องออกซิเจนของผู้ป่วยขณะผ่าตัด

                  วิธีการศึกษา
                         การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างนวัตกรรม “ลูกเต๋าน้อย ร้อยเรียงทิ้ว” และประเมินประสิทธิภาพ

                  และพัฒนานวัตกรรม วิธีการพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ประยุกต์ใช้วงจรเดมมิ่ง (Deming Cycle) ซึ่งมีกิจกรรมที่
                  เกี่ยวข้อง 4 ขั้นตอน คือ PDCA (Plan, Do, Check and Act) ที่เป็นกิจกรรมพื้นฐานในการพัฒนาประสิทธิภาพ
                  และคุณภาพในการดำเนินงานขององค์กร มีขั้นตอนการพัฒนานวัตกรรม “ลูกเต๋าน้อย ร้อยเรียงทิ้ว” ดังนี้
                         1. การวางแผน (Plan): รวบรวมข้อมูลปัญหา ความต้องการจากการให้ยาระงับความรู้สึกทั่วร่างกาย

                  ในผู้ป่วยผ่าตัดไทรอยด์ของวิสัญญีแพทย์ และวิสัญญีพยาบาล และภาวะแทรกซ้อนที่เกิดกับผู้ป่วย ประชุม
   674   675   676   677   678   679   680   681   682   683   684