Page 209 - Best practice_Oral2024 (อัพเดต)
P. 209

E49


                    โครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตและเพิ่มศักยภาพแนวทางการเยี่ยมบ้านดูแลผู้ป่วยจิตเวชเรื้อรัง

                                           ในชุมชน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง


                                                                                           นางสาวยุภา สมบูรณ์

                                                               โรงพยาบาลสุขสำราญ.จังหวัดระนอง เขตสุขภาพที่.11.
                                                                               ประเภท นวัตกรรมและสิ่งประดิษฐ์

                  ความสำคัญของปัญหา

                         ในยุคปัจจุบัน โรคจิตเภทเป็นปัญหาสำคัญโรคหนึ่ง ของประเทศไทยที่พบมากถึงร้อยละ 1 ของ
                  ประชากรทั่วไป และมีอาการกำเริบถึงร้อยละ 50 – 70 ซึ่งการกำเริบของโรคทางจิตเวช ผู้ป่วยกลุ่มนี้จัดเป็น
                  ผู้ป่วยเรื้อรังที่ต้องเข้ารับการรักษาอย่างต่อเนื่อง อีกทั้งต้องอาศัยผู้ดูแลให้คอยช่วยจัดยาและจัดการ
                  ชีวิตประจำวันของผู้ป่วยอยู่ตลอด ส่วนใหญ่อาการกำเริบของผู้ป่วยจิตเวชนั้น เกิดจากการที่ผู้ป่วยกินยาไม่

                  ต่อเนื่อง ญาติขาดความรู้ในการดูแลผู้ป่วยและขาดทักษะในการติดต่อสื่อสารกับผู้ป่วยอย่างเหมาะสม และขาด
                  ทักษะที่จะใช้ชีวิตอยู่ในสังคมอย่างปกติสุข
                         โรงพยาบาลสุขสำราญมีผู้ป่วยจิตเภทที่อยู่ในการดูแลตั้งแต่ปี 2564-2566 จำนวน 809 ราย/5,652
                  ครั้ง, 864 ราย/5,756 ครั้ง และ 1,021 ราย/7,033 ครั้ง ตามลำดับ จากการวิเคราะห์พบว่าสาเหตุผู้ป่วยมารับ

                  การรักษาไม่ต่อเนื่อง มีการกินยาไม่ถูกต้อง ไม่ยอมกินยาและญาติผู้ป่วยไม่มีความรู้ความเข้าใจในการดูแล จาก
                  ปัญหาดังกล่าว จึงช่วยให้ผู้ป่วยจิตเวชได้รับบริการต่อเนื่องในชุมชน ลดอาการกำเริบหรือการกลับมาเป็นซ้ำ
                  เพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยและลดภาระของญาติ ซึ่งจะส่งผลให้ผู้ป่วยใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้ตามปกติต่อไป

                  วัตถุประสงค์การศึกษา
                         1. เพื่อให้ผู้ป่วยจิตเวชเรื้อรังได้รับบริการต่อเนื่องในชุมชน

                         2. ลดอาการกำเริบ เพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย ช่วยเพิ่มศักยภาพและลดภาระของผู้ดูแล

                  วิธีการศึกษา
                         คัดกรองผู้ป่วยครอบคลุมไปยังผู้รับบริการที่มีอายุ 15 -34 ปี โดยใช้แบบคัดกรอง 2Q /PHQ-9 บันทึก
                  ข้อมูลในโมดูลเสริม เลือกแบบคัดกรองภาวะซึมเศร้าและแบบประเมินการฆ่าตัวตาย บันทึกรหัสโรค Z13.3

                  ใน ICD10 และรหัส 9449 ใน ICD9 รวมถึงคัดกรองภาวะซึมเศร้าในชุมชนร่วมกับงานเวชปฏิบัติครอบครัวและ
                  ชุมชน อสม.ในประชาชนกลุ่มโรคเรื้อรัง ไปจนถึงวัยผู้สูงอายุ ประสาน/ส่งต่อผู้ป่วยที่มีอาการกำเริบรุนแรงเข้าสู่
                  ระบบการรักษา เพื่อให้ได้รับการช่วยเหลืออย่างเหมาะสม ได้รับบริการให้คำปรึกษา และติดตามดูแลอย่าง
                  ต่อเนื่อง มีการอบรมให้ความรู้และเสริมทักษะข้อมูลเกี่ยวกับโรคจิตเวชและยาเสพติด เทคนิคการดูแลผู้ป่วย

                  การประเมินความเครียดด้วยตนเอง แก่ญาติผู้ดูแล อสม. พนักงานเยี่ยมบ้าน และเจ้าหน้าที่สาธารณสุข เพื่อ
                  นำไปใช้ในการประเมินติดตามเยี่ยมบ้านในชุมชน  มีการใช้สื่อเทคโนโลยีในการคัดกรองภาวะซึมเศร้าด้วย
                  ตนเองและให้ความรู้ผ่าน Line OA ของกลุ่มงานสุขภาพจิตและยาเสพติด เพื่อความสะดวกอีกทั้งใช้งานได้ทุกที่

                  ผลการศึกษา
                         1. ผลจากการคัดกรองผู้ป่วย โดยใช้นวัตกรรม 3 สี เพื่อแบ่งระดับการดูแลผู้ป่วย

                                สีแดง หมายถึง ผู้ป่วยที่ขาดยา ไม่มีญาติดูแล และติดสารเสพติด รวมถึงอาละวาดก้าวร้าว
                                สีเหลือง หมายถึง ผู้ป่วยที่ขาดยาบ้าง แต่ญาติยังดูแล และควบคุมได้
   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214